Μιρό, Χουάν

(Joan Miro, Βαρκελώνη 1893 – Πάλμα 1983). Ισπανός ζωγράφος. Από την επαφή του με τη ζωγραφική των φοβιστών και των κυβιστών άντλησε πολύτιμα διδάγματα για την αυτονομία του χρώματος και για την οργάνωση του χώρου. Συγγενέστερα με την ιδιοσυγκρασία του ήταν τα ρεύματα του ντανταϊσμού και του υπερρεαλισμού, στα οποία συμμετείχε, και μάλιστα υπήρξε ένας από εκείνους που υπέγραψαν το 1924 το μανιφέστο του υπερρεαλισμού. Την περίοδο αυτή διαμορφώθηκε το χαρακτηριστικό ύφος του Μ., ένα είδος παιδικού σχεδίου γεμάτο εμβληματικές υποδηλώσεις. Ο Μ. προσφέρει μια εντελώς προσωπική ερμηνεία του υπερρεαλισμού. Στις συνθέσεις του η λεπτή γραφή κινείται σ’ έναν χώρο περισσότερο φανταστικό παρά πραγματικό, μέσα στον οποίο η αφήγηση ελίσσεται ελεύθερα και αποδίδεται με επιτυχημένους ρυθμούς. Είναι ένας μικρόκοσμος φανταστικών όντων, που αποκτούν ζωή και υπόσταση με το συγκεκριμένο σχέδιο και τους ζωηρούς χρωματικούς κραδασμούς. Η ζωγραφική του Μ. εμπνέεται ουσιαστικά από τις ψυχολογικές αναπολήσεις που αναδύονται από τις ασαφείς περιοχές του υποσυνείδητου. Αυτό το όραμα της «ανεύρεσης της παιδικότητας» έχει την αρχή του στη συμβολή των εμπειριών του Πικάσο, του Κλέε, του Αρπ, του Μαξ Ερνστ και του Καντίνσκι. Το 1928 ο καλλιτέχνης ταξίδεψε στην Ολλανδία και το 1940 εγκαταστάθηκε στην Πάλμα της Μαγιόρκας. Από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του είναι οι τοιχογραφίες που φιλοτέχνησε για τη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού (1937), για το Ξενοδοχείο Πλάζα στο Σινσινάτι (1947) και για το Μέγαρο της ΟΥΝΕΣΚΟ (1958). Χουάν Μιρό: «Γυναίκα, φεγγάρι, πουλιά», τμήμα. Στις λεπτές συνθέσεις του σύγχρονου Ισπανού ζωγράφου, ο χώρος περιορίζεται συνήθως σε ένα ακαθόριστο μονόχρωμο βάθος, μέσα στο οποίο κινείται ελεύθερα ένας μικρόκοσμος φανταστικών όντων (Ιδιωτική συλλογή, Βρυξέλλες). «Ο ήλιος γυρίζει προς το κορίτσι για να χορτάσει τη χαρά του», σουρεαλιστικός πίνακας του Ισπανού ζωγράφου Χουάν Μιρό, που αναφέρεται σε έναν φανταστικό κόσμο, μακριά από τα δεσμά της νατουραλιστικής αναπαράστασης (Συλλογή Αντριέν-Μαγκτ, Παρίσι).